Opis to wypowiedź, która ze szczegółami informuje kogoś o przedmiocie,postaci, sytuacji,ważnym przeżyciu. 1. wstęp2. rozwinięcie3. zakończenie. każdy opis składa się z trzech części. każdą część opisu należy zaczynać pisać od nowej linii, stosując akapit (wcięcie w tekście) przeczytaj, zapamiętaj! opis - ćwiczenia
Cześć! Czasy szkolne wszyscy dobrze znają, ładne zeszyty, idealne piórniki.... czego tam jeszcze nie było.. hahah Czy tylko ja mam tak, że na początku roku mówię sobie że będę pisać starannie i ładnie prowadzić zeszyt? Czy tylko ja zawsze to psuję i ten zeszyt nie jest już ładny? Jestem w liceum, myślę że mam ładne pismo i uważam, że mój zeszyt powinien być ładny... jednak zawsze przypadkiem to zepsuję... Dla osób, które są jeszcze w wieku szkolnym mam kilka rad, jak ładnie prowadzić zeszyt, żeby było przyjemnie na niego patrzeć. Na początek kilka plusów posiadania estetycznego zeszytu: - Łatwość odnajdowania notatek. - Możliwość pomocy kolegom i koleżankom - Lepsza ocena (tak, w niektórych szkołach oceniają) - Pokazanie chłopakowi, który Nam się podoba, że się dba o rzeczy... kto wie może zwraca na to uwagę. Dobra! Zaczynamy! 1. Numeracja lekcji. Jak wiadomo numerowanie lekcji jest przydatne, czasem nauczyciel może mówić od której do której lekcji się nauczyć. Nie wiem czemu, ale u mnie każda lekcja jest ponumerowana i zaznaczona zakreślaczem. Pomaga mi to odnaleźć gdzie się zaczyna jakiś temat. 2. Daty! Mi osobiście pomagają, nie wiem w czym (haha), ale pomagają. Zresztą ładnie to wygląda. Wiemy też zresztą kiedy nie było nas w szkole czy coś. 3. Ważne informacje pogrubioną czcionką, lub dużymi literami. Łatwość odnalezienia ważnych informacji i notatek. Wygląda to świetnie! 4. Pisanie jednym kolorem długopisu. Długo się nad tym zastanawiałam i widząc zeszyt w którym piszę na czarno, a zeszyt w którym raz tak, raz tak to widzę różnicę. Estetyka przede wszystkim. 5. Używanie linijki do różnego rodzaju kresek, linii, tabelek itd. Lepiej wyglądają proste linie niż jakieś zygzaki i krzywe (hehe) Tego jestem 100 % pewna. 6. Zapisywanie prac domowych i innych notatek na marginesach. Szybkość i łatwość w znalezieniu! Polecam! Niewielu osobom się to przyda jednak są osoby w wieku szkolnym i licealnym! Powodzenia!
Znakomite ćwiczenia kaligraficzne dla dzieci chcących nauczyć się ładnie pisać. A i bazgrzący starsi mogą sobie poćwiczyć. Ćwiczeń jest dużo, po lewej stronie dzieci ćwiczą pisownię liter, a po prawej wyrazów i całych zdań. Od najprostszych do coraz trudniejszych. Pozycja godna polecenia w dodatku w śmiesznej cenie.
Ładne pismo może mieć związek z osobowością danego człowieka, co potwierdzają badania grafologów. Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się, co mówi o tobie Twój charakter pisma. Sprawdź również, jak się nauczyć ładnie pisać. Ładne pisanie a grafologiaGrafologia to w skrócie nauka zajmująca się analizą różnych charakterów pisma. Przede wszystkim traktuje kaligrafię tak samo, jak odcisk palca. Osoby zajmujące się grafologią twierdzą, że dzięki badaniu charakteru pisma, są w stanie określić chwilowy stan psychiczny oraz cechy osobowości autora. Czy naprawdę ładne pisanie może podpowiedzieć, jakim ktoś jest człowiekiem?Grafolodzy twierdzą, że są w stanie stwierdzić, czy w chwili pisania tekstu autor był spokojny, wzburzony, pewny siebie bądź wystraszony. Dodatkowo badanie charakteru pisma miałoby określić, czy jego właściciel jest introwertykiem, ekstrawertykiem, kimś skłonnym do agresji lub osobą zdolną do spontanicznego podejmowania badania charakteru pisma wzbudzają wiele kontrowersji. Grafologia jest bardzo przydatna w przypadku porównywania pisma i ustaleniu, kto jest jego faktycznym autorem. Jednak wykorzystywanie jej do określenia, czy ktoś jest introwertykiem bądź osobą skłonną do agresji, często stawiane jest na równi z wróżeniem z również: Cechy charakteru w CV a rozmowa o pracęŁadne pismo – czy może określać charakter człowieka?Badacze charakteru pisma skupiają się na wszystkich, nawet najmniej widocznych elementach kaligrafii. To może być pochyłość liter, nacisk długopisu, odstępy między słowami, zamaszystość pisma i wiele innych rzeczy, na które nigdy byśmy nie grafologów twierdzi, że po charakterze pisma są w stanie ocenić, czy ktoś jest w trakcie leczenia choroby alkoholowej, przykłada się do pracy, jest nieśmiały lub ma skłonności do przejmowania inicjatywy w grupach społecznych. Ładne pismo może zatem powiedzieć bardzo wiele o wiele ciekawych przykładów ukazujących szczegóły, na jakich skupiają się grafolodzy:Wielkość i kształt litermałe litery to człowiek skrupulatny i skoncentrowany, nieśmiały i zamknięty w sobieduże litery – osoba lubiąca być w centrum uwagi, pewna siebie i przejmująca inicjatywęszerokich liter używa człowiek towarzyski, szukający wyzwań i otwarty na otoczenienormalne litery oznaczają kogoś, kto potrafi się dostosować do zmiennych warunków życiaMarginesrówny lewy margines – używany przez osobę zdyscyplinowaną o silnym charakterzewąski lewy margines – osoba żyjąca oszczędnie, planująca wszystkie następne ruchyfalujący lewy margines – człowiek rozchwiany emocjonalnielewy margines rozszerzający się ku dołowi stosuje impulsywny autor skłonny do nadmiernego wydawania pieniędzyszeroki prawy margines – autor jest niepewny siebie, nieśmiały i skłonny do ucieczkiwąski prawy margines – marzycielPochyłość pismapochylone w lewo może oznaczać postawę obronną i podchodzenie do środowiska w sposób nieufnypochyłe w kierunku prawym może świadczyć o skłonnościach przywódczych, ekstrawertyzmie oraz wychodzeniu z inicjatywąproste pismo oznacza logiczne myślenie, życie w zgodzie z panującymi zasadami i postępowanie pragmatyczneOdstępy między słowamiduże – osoba ceniąca sobie wolność, która niespecjalnie lubi przebywać w tłumie ludzimałe oznaczają, że autor cechuje się empatią oraz przyjaznym nastawieniem do otoczeniaKropka nad ibrak kropki nad i – może oznaczać, że charakter pisma należy do osoby chaotycznej i roztargnionejrówno postawiona kropka to człowiek lubiący panować nad swoim życiem, skrupulatny i ceniący otaczający go porządekkropka zastąpiona przez okrąg – może świadczyć o artystycznym charakterze autoraSprawdź: Jak poprawić charakter pisma?Ładne pismo: co oznacza?Przyjmijmy, że jesteś osobą rekrutującą i otrzymujesz własnoręcznie napisane podanie o pracę. Czyste, pięknie przedstawione, stworzone przez autora cechującego się bardzo ładnym charakterem pisma. Czy możesz wyciągnąć jakieś wnioski, które nie wynikają z samej treści?Psychografologia określa osoby posługujące się ładnym pismem, jako ludzi, których charakter nie należy do najsilniejszych. Najprawdopodobniej taki kandydat okaże się pracownikiem przywiązującym wagę do szczegółów, dbającym o terminy, sprawdzającym pismo pod kątem błędów nawet kilka razy i łatwo dostosowującym się do wymogów wątpienia nie są to cechy przywódcy stada tylko człowieka dbającego o zaplecze działań. To może być ktoś świetnie sprawdzający się w szeroko pojętej administracji lub księgowości. Oczywiście to treść podania, charakter człowieka i kwalifikacje są najważniejsze. Natomiast zwrócenie uwagi na sposób pisania, może stanowić ciekawy dodatek do praktyk rekrutowania nowych pracowników. Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak ładnie pisać, przygotowaliśmy dla Ciebie garść Podanie o pracę – kiedy może się przydać?Jak nauczyć się ładnie pisać?Wiele osób zastanawia się, jak ładnie pisać. Kaligrafia nie należy do najprostszych rzeczy do nauki, jednak warto spróbować i zobaczyć, na czym polega sztuka pięknego pisania. Do jej opanowania niezbędne są czas, cierpliwość, a także kilka podstawowych narzędzi: długopis lub pióro oraz kartka w linie lub kratkę. Możesz również kupić specjalne zeszyty ćwiczeń do kaligrafii tradycyjnej lub nowoczesnej (brush letteringu). Dzięki nim dowiesz się, jak ładnie pisać litery oraz znacznie sprawniej opanujesz nowy charakter przyjrzeć się również kwestii odpowiedniego uchwytu i narzędzia. Jak trzymać długopis, żeby ładnie pisać? Przede wszystkim niezbyt mocno, ponieważ mięśnie dłoni nie powinni być nadmiernie napięte. Nadgarstek również powinien być rozluźniony – w przeciwnym wypadku pismo będzie wyglądało nieestetycznie. Długopis lub pióro należy trzymać między kciukiem, palcem środkowym i wskazującym. To jedyny prawidłowy chcesz wiedzieć, jak ładnie pisać w zeszycie, wybierz brulion w kratkę lub taki z wąskimi liniami. Dzięki niemu, łatwiej będzie Ci utrzymać proste litery. Najpierw zacznij od alfabetu, a dopiero później przechodź do słów i całych zdań. Pamiętaj, że proces nauki pięknego pisania jest długi. Jeśli chcesz ładniej pisać, musisz znaleźć czas na codzienne ćwiczenia. Powodzenia! Autor ponad 700 artykułów poradnikowych z tematyki prawa pracy, rozmów kwalifikacyjnych i świadczeń emerytalnych. Specjalizuje się w poradach dotyczących rozwoju kariery, a także zgłębianiu tajników Kodeksu pracy. Prywatnie fan gier planszowych i wszelkiego rodzaju leśnych aktywności. Opracuj schemat, by mieć ładny zeszyt! Zasada pierwsza: najważniejszy jest schemat. Stwórz go, zaplanuj i trzymaj się go przynajmniej przez semestr. Jeśli w twoim schemacie coś się nie sprawdzi, będziesz wiedzieć, jak zrobić to lepiej i w kolejnym semestrze lub roku szkolnym opracujesz kolejny, lepszy. tylko w empiku. Autor: | Kategoria: Czytanie i pisanie Nauka odręcznego pisania to bardzo ważny element edukacji. Choć współcześnie tak często piszemy z użyciem klawiatury, to kreślenie liter jest ważnym treningiem dla rąk i… mózgu. Sprawdź, jak możesz pomóc dziecku w nauce pisania. Najpierw było chwytanie włosów mamy, nosa taty, okularów dziadka, grzechotki od babci. Potem zabawy klockami, plasteliną, puzzlami, trening wiązania kokardek, zapinania guzików i nawlekania nici. I wreszcie nadchodzi wielka chwila: dziecko zacznie naukę pisania. Wszystkie wcześniejsze aktywności przygotowywały palce do chwycenia za długopis lub ołówek. Paluszek i główka Wielu nauczycieli zauważa, że dzieci zaczynające naukę w szkole, mają coraz większe trudności z nauką prawidłowego pisania. Rzadziej, niż jeszcze parę dekad temu, angażujemy maluchy w zabawy, które stanowią trening tzw. motoryki małej, czyli pracy rąk i koordynacji ręka-oko. Paluszki coraz częściej przyzwyczajone są do przesuwania obrazków na ekranie dotykowym, a nie do precyzyjnych ruchów i stopniowania nacisku. W pisaniu ręcznym bierze udział nie tylko dłoń, ale także przedramię, ramię, obręcz barkowa, szyja, głowa, a co najważniejsze – mózg. Dzięki wielu powtarzanym ruchom dłoni podczas nauki pisania, w korze ruchowej powstają nowe szlaki połączeń. Mózg jest niezwykle plastyczny – te obszary, które są ćwiczone, działają sprawniej. Kiedy dziecko nauczy się już płynnie pisać, zacznie robić notatki i zapisywać ważne informacje, łatwiej mu będzie zapamiętywać to, co samodzielnie zapisze ręcznie. Literki w linijkach Ale najpierw trzeba opanować alfabet i łączenie liter w jednej linii, w równym rządku. Do ćwiczenia takiego zapisu służą zeszyty w trzy linie, jakich dzieci używają w klasach 1-3. Można jednak sięgnąć także po nowe narzędzie – zeszyt, który w przyjazny sposób pomaga trenować umiejscowienie liter. W Zeszycie do nauki pisania marki Oxford typową liniaturę zastąpiono pastelowymi kolorami, które dzielą przestrzeń na trzy segmenty. Na marginesie, po obu stronach, znajdują się malutkie rysunki domku. Środkowa część liniatury odpowiada parterowi – tu mieszkają literki takie jak o, a, c albo z. Domek ma także strych, na który „wdrapują się” laski i daszki, takie jak w literach t, k, lub b. Są także literki, które schodzą w dół, do piwnicy – g, j, y. O ile łatwiej zapamiętać dziecku, jak zapisać literę f: trzeba rozpocząć na strychu, przejść przez parter i zajrzeć do piwnicy, a potem dodać poziomą kreskę. Zeszyt jest dostosowany do potrzeb dzieci zarówno prawo- jak i leworęcznych: „domki” umieszczono po obu stronach kartki, by łatwiej było na nie spoglądać zarówno wtedy, kiedy przysłonięta jest prawa część kartki, jak i jej lewy brzeg. Wszystkie te rozwiązania graficzne mają ładne, zielone tło. Jak wskazują wyniki badań, właśnie ten kolor działa relaksująco na oczy. Nacisk na papier Zeszyt do nauki pisania zawiera 16 kartek wykonanych ze specjalnego, grubszego papieru. Dzięki mocniejszej strukturze pozwala łatwiej pisać długopisem, ołówkiem czy innym narzędziem pisarskim. Przez grube kartki litery nie prześwitują, co jest szczególnie ważne u początkujących uczniów. Zwykle nie wiedzą oni jeszcze, jak dostosować nacisk na papier i często piszą mocno, odciskając wyraźne linie. Prześwitujące z drugiej strony kartki litery, przeszkadzają w skupieniu na zapisie kolejnych znaków i słów. Zeszyty są dostępne z różnymi wersjami kolorystycznymi okładek – wszystkie wykonano z laminowanej tektury, odpornej na zalanie płynem. Jak jeszcze wspierać u dziecka naukę pisania? Bawcie się literami. Trenujcie pisanie patykiem po piasku, kredą po betonie, zmazywalnymi pisakami po kafelkach w łazience podczas kąpieli. Ćwiczcie pisanie w zeszycie, ale także – co bardzo ważne! – odpoczynek po pracy. Gdy dziecko robi sobie przerwę, niech zrobi kilka prostych ćwiczeń rozluźniających dłonie. To może być „strząsanie niewidzialnej wody” z palców, ugniatanie miękkiej piłki, masowanie rodzicom pleców (możecie się masować nawzajem!), „wkręcanie żarówek”. Sięgajcie także po zabawy angażujące dłonie: łapki, teatrzyk paluszkowy, przesypywanie w palcach piasku (kaszy, grochu, fasoli), lepienie z mas plastycznych, układanie precyzyjnych układanek. Świetny trening stanowią różne prace kuchenne: zagniatanie ciasta, lepienie pierogów, krojenie miękkich produktów (np. banana) bezpiecznym nożem dla dzieci. Relaksująco na ręce działa także pranie ręczne. Zapisujcie codziennie wieczorem coś bardzo miłego, co wydarzyło się w ciągu dnia, albo coś, co chcecie sobie powiedzieć. Wieczorny rytuał pisania może z czasem przerodzić się w prowadzenie dziennika. Więcej o niesamowitych zeszytach do nauki pisania: TU 1.Cytaty motywujące. Zbiór wszystkich cytatów w jednym zeszycie, to coś co pomoże Tobie w kryzysie. Możesz prowadząc taki zeszyt podzielić cytaty ze względu np. cytaty motywacyjne do pracy, cytaty motywacyjne na siłownię itp. Dzięki temu prostemu rozwiązaniu zdecydowanie łatwiej zmotywujesz do działania! 2.
--> Archiwum Forum [1] Apocaliptiq [ Parapsychic Man ] Jak ładnie pisać? No może to jest trochę głupie pytanie ale wiele osób pisze w dość nieczytelny sposób. Ja także. Da się to jakoś zmienić? Próbuje wolniej pisać, staram się ale i tak nic z tego nie wychodzi. Macie jakieś rady dla ludzi takich jak ja? hehe jak to brzmi;P squallu [ saikano ] cwiczyc, cwiczyc, cwiczyc i cwiczyc:) praktyka czyni mistrza Mc-Muza [ Dark Magic Adept ] cwicz jak w podstawowce 1 literke napisz starannie np. ze 200 razy i bedziesz ladniej pisal emii [ Generaďż˝ ] Może trzymasz długopis w nieodpowiedni sposób. W tym wieku pismo juz jest wyrobione. mrEdDi [ Sygnatariusz ] tego się nie da tak wyćwiczyć :P jakie masz pismo takie masz :] i zostań przy nim :P bo jest oryginalne bo twoje :D Boroova [ Lazy Bastard ] Nie da rady. Kiedys w podstawowce, chyba osmej klasie, probowalem sie nauczyc ladnie pisac. Cwiczylem wszystkie literki niczym pierwszoklasista. Efekt - zaden. Po pol roku staran wrocilem do swoich bazgrolow. Ale nie martw sie - niedlugo bedziemy pisac tylko na klawiaturze, wiec cwicz maszynopisanie lepiej QrKo [ Legend ] Watpie aby dalo sie ZNACZACO zmienic styl pisania. To cos jak jezyk ojczysty - rodowity goral tez nigdy znaczaco nie zmieni stylu mowy, moze bedzie mowil poprawna polszczyzna ale nigdy nie bedzie mowil w takim stylu w jakim mowi np. rodowity mieszkaniec Warszawy. W przypadku pisania wydaje mi sie ze mozna jedynie poprawic jego 'jakosc' np. starac sie nie bazgrac, nie wyjezdzac poza wyznaczone linie czy co tam jescze, natomiast 'czcionka' zawsze bedzie ta sama. craym [ Senator ] wg mnie sekret polega na tym, ze trzeba wolno pisac, ale nie w bezmyslny sposob nie koncentruj sie na tym, zeby jakis wyraz napisac wolniej niz zwykle, bo efekt bedzie taki, ze literki bedziesz rysowal dluzej niz zwykle a efekt bedzie taki sam jakbys pisal z normalna szybkoscia raczej skoncentruj sie na tym, zeby kazda kolejna litera byla jak najbardzije rozbudowana i ladna np. jak twoje male ''j'' wyglada jak kreseczka z kropeczka i nic wiecej to postaraj sie dorobic mu brzuszek, ogonek i cala reszte, zeby to j wygladalo wyraznie bedziesz wolniej pisal nie koncentrujac sie nad tym a po jakims czasie, jezeli bedziesz duzo cwiczyl, to pisac bedziesz tak samo szybko ale wyrazniej :> Lysack [ Latino Lover ] jak przekręcę zeszyt o 90 stopni to piszę tak jakby kursywą, ale za to o wiele wyraźniej.. tylko, że zazwyczaj zapominam i piszę normalnie bazgrząc niemiłosiernie:D Maliniarz [ The Watcher ] Musisz sie zmienic od srodka - swoj charakter :) EG2006_26717291 [ Ghorri ] Nie da rady. Próbowałem sie kiedyś nauczyć ładniej pisać i nic to nie dało. Do tej pory tak bazgrole, ze sie po sobie doczytać nie moge. [12] Pablox8 [ Konsul ] wg mnie sekret polega na tym, ze trzeba wolno pisac, ale nie w bezmyslny sposob jak mozna wolno pisac jak masz do lekci 4 min a tu 3 strony do spisania??? Tego sie nie da wycwiczyc wiem po sobie mazgrze ho####ie Mac94 [ Pretorianin ] Sprubuj pisać rużnymi środkami : piórem , długopisem, tuszem, . Ja to piurem pisać umiałem tylko do 4 klasy a teraz to długopisem i dużo ładniej mi wychodzi nie rozciekasie i wogule. Mazio [ Mr Offtopic ] dzieci zaczynają od szlaczków - może trzeba wrócić do podstaw? [15] ps2ps2ps2 [ Centurion ] Ja bym nic nie zmienial,bo tak jak ktos wczesniej napisal to twoje oryginalne pismo!Ja np. pisze litery typu y,g czy j na uwaga... czasami nawet 6 kratek (inne najczesciej na 1)!!!Mówia jednak że wyglada bardzo fajnie, choc jak naprawde chcesz cos zmienic to cwicz i jeszcze raz cwicz. Pozdro [16] BROS [ Konsul ] trening czyni mistrza!!! [17] yellowfox [ Uśmiechnij się ] kiedys probowalem ale zrezygnowalem, teraz tylko czasami sie wkurzam jak nie potrafie odczytac swojego pisma Lysack [ Latino Lover ] moje pismo na kolanie -> Lysack [ Latino Lover ] na ławce/stole/biurku Lysack [ Latino Lover ] pisane z ukosa (po prawej stronie zeszytu) [21] szaszłyka? [ Bez Stopnia ] Lysack- najładniej to piszesz na kolanie [22] coolerek89 [ Mówcie mi cool ] Łysol masz identyko pismo co mój kumpel :) Chodzi mi o pierwsze, czyli na kolanie :P [23] Loon [ jaki by tu stopien? ] Nie pisz ładnie, za 10 lat nikt nie będzie pisać ręcznie, po co się męczyć ;)? [24] Deczko [ Chor��y ] jak chcesz miec ladnie cos napisane w zeszycie to daj kolezance :P [25] frer [ Freelancer ] Ja jak chce pisać ładniej to zmieniam czcionkę, ale czasami jest to niezbyt korzystne, bo niepotrzebnie obciąża moje zasoby systemowe. :) Cassius. [ Legionista ] Trzeba było od najmłodszych lat pisać piórem bo najlepiej wyrabia ładny charakter pisma. Mi w dzieciństwie kazali dlatego teraz pismo mam czytelne i ładne, niezależnie czy piszę długopisem, piórem czy ołówkiem. lord of the dick [ Pretorianin ] musisz lord of the dick [ Pretorianin ] ćwiczyć EMP2 [ Pretorianin ] Pisz we wordzie ostatecznie notepadzie. nutkaaa [ Panna B. ] W moim przypadku na ładniejsze pismo pomaga pisanie mniejszymi literami ;) Zeszyt od polskiego wygląda targicznie bo są szerokie linie i piszę po prostu za duże litery ;) Ale jak robiłam notatki z historii i pisałam kratkę pod kratką to zmniejszałam pismo, żeby mi się litery nie nakładały i od razu wszystko robiło się czytelniejsze. Próbka mojego pisma na WOSie :P © 2000-2022 GRY-OnLine
Masz dużo wariantów do wyboru, gdyż możesz ozdobić pierwszą stronę zeszytu w dowolnie wybrany sposób. Wyrażanie siebie należy do naturalnych potrzeb każdego człowieka, dlatego warto tę potrzebę realizować. Możesz to robić na różne sposoby. Jeżeli się tutaj znalazłeś, to być może jednym z Twoich pomysłów jest
Wyobraź sobie taką sytuację… Idziesz twardym krokiem. Starasz się. Tak naprawdę to już wychodząc z domu miałeś jasno określony plan i zadania. Postanowienie. O, tak to właśnie ładnie ująłeś. No i wchodzisz. Pole przyjaciela? Czy wroga podszywającego się pod Twojego najlepszego kumpla? Ty wiesz po co tu jesteś. Ty się nie poddajesz. Idziesz. I… …tysiące przecudownych, pięknych, oryginalnych, stylowych, pastelowych i kaktusowych, a nawet lamowych okładek zeszytów, notesików i bloczków leży spokojnie na półce, zwabiając niemiłosiernie Twój wzrok. Poddałeś się. Byłeś skazany na porażkę. Kolejny zeszyt trafi do Twojej domowej półki, szafki czy komody. Pytanie – jak go wykorzystasz, o ile w ogóle odważysz się w nim pisać? Teraz tak już całkiem na poważnie, muszę Ci przyznać otwarcie, że choroba uzależnienia od pięknych okładek rozpowszechniła się dość daleko. U niektórych jest jedynie małym zalążkiem, u innych przekształciła się w miłość do przydasi (o czy kiedyś też napisać planuję). Zakładając, że w Twoim domu znajduje się wiele niewypisanych czy niewyrysowanych do końca notesów, dziś przychodzę z odsieczą. Przedstawię propozycje na pomysłowe WYKORZYSTANIE zeszytów. Myślę, że warto. Od teraz koniec z wyrzutami sumienia 😉 Wszystkie zdjęcia użyte we wpisie pokazują moje osobiste notesy i zeszyty ♥ Pomysły na wykorzystanie pustych (i do połowy pełnych) notesów czy zeszytów 1. Planner, organizator czasu lub Bullet Journal. Planowanie i organizowanie czasu jest umiejętnością niezwykle przydatną w dzisiejszym świecie. Niezależnie od tego jakie są Twoje obowiązki czy codzienne zadania, przyda Ci się miejsce w którym wszystkie rzeczy do zrobienia hierarchicznie uporządkujesz. To jak to zrobisz zależy od Ciebie. Możesz stworzyć Bullet Journal (w skrócie BuJo) czyli kreatywny rodzaj organizacji różnych notatek, planów, list i kalendarzy. Żeby się dowiedzieć więcej polecam zajrzeć na stronę pomysłodawcy. Zobacz też koniecznie blog Dominiki z Smells like adventure, która dokładnie opisuje na czym polega prowadzenie BuJo. Jeśli wolisz inne rozwiązania pokuś się o zrobienie plannera czy organizatora. To też się sprawdza! 2. Rysownik, doodlownik. Najbardziej typowa propozycja, ale jakże kreatywna! Nawet nie wiesz jak szeroki jest zakres notesów prowadzonych w temacie „rysunek”. Rysownik może być zwykłym zeszytem, w którym znajdują się szkice, malunki, rysunki, wyklejanki czy kolorowanki. Ale taki notes da się urozmaicić i spersonalizować. Stwórz codziennik z codziennym rysunkiem na dzień, wydarzeniownik z ważnymi, narysowanymi elementami Twojego życia, rodzinnik z ilustracją każdego członka rodzinny czy projektownik ze szkicami niezwykłych fryzur i strojów. Ogranicza Cię tylko wyobraźnia! Ja sama kiedyś prowadziłam notes pod tytułem „Rysuj i żyj :)”, gdzie każdą kartkę numerowałam i do danej liczby wymyślałam humorystyczny rysunek. Jeśli nie przepadasz za szczegółowymi szkicami (lub po prostu nie masz do tego drygu) polecam tworzenie doodli – małych, szybkich rysuneczków. Zobacz też –> Jak nauczyć się rysować? i Co rysować? czyli 45 pomysłów na rysunek na co dzień i od święta 3. Travel Journal Tu przechodzimy do opisywania (lub ilustrowania czy fotografowania) swoich małych i dużych podróży. Serio – warto to robić! Nie musisz pisać elaboratów i słowo po słowie przekazywać przebieg dnia nad plażą (no chyba, że tak lubisz), wystarczy nawet jedno zdanie (!). Do tego przyklejony bilet, roślinka, zdjątko czy rysunek. Nie zaszkodzi też cytat śmiesznego powiedzonka znajomego albo prognoza pogody na dany dzień. Dla bardziej aktywnych: opis zwiedzanego miejsca, lista rzeczy do zabrania czy stylizacja na każdy dzień 😉 4. Hand letternig Hand lettering (inaczej brush lettering) to nowoczesna kaligrafia – bardzo popularna w ostatnich czasach, polegająca na tworzeniu ozdobnych liter, często w przemyślanej kompozycji czasem z rysunkiem. Ciekawie (i zrozumiale dla szaraczka) pisze o tej technice Agata z bloga Się rysuje. Pisanie brush penami jest techniką, która wymaga sporej ilości ćwiczeń. Ale nie warto się zrażać drobnymi niepowodzeniami na początku. Masz w końcu cały zeszyt do wykorzystania 😉 Zobaczysz satysfakcja jest ogromna! 5. Językownik O i oto doszliśmy do czegoś co po rysunku kręci mnie (i mój blog) najbardziej. Nie ma nic fajniejszego niż kreatywne i estetyczne notowanie słówek oraz gramatyki języka, którego się uczymy. Tu możemy pójść na całość i połączyć nowoczesną kaligrafię z artystycznymi wypocinami. Nauka języka poprzez formy takie jak luźne rysunki, mapy myśli, schematy, grafiki lub skojarzenia jest bardzo efektywna. Utworzenie językowego zeszytu to pierwszy krok do systematycznej nauki z przyjemnością! 6 . Opowiadania, powieści, komiksy Nie. Człowieku nie. Ty nie musisz umieć pisać. Ty musisz tylko chcieć to robić. Wiersze, opowiadania, poematy, nowele, horrory, dramaty, rozprawki. Niewysłane listy, a nawet komiksy. Przedstawienie takich czy innych historii wymyślonych przez Ciebie wymaga tylko i aż drobnego zaangażowania. Możesz je zachowywać jedynie dla siebie. Rozwiniesz wyobraźnię, pobudzisz szare komórki, natrudzisz się myśląc o nowej zbrodni czy szukając rymu. Warto! 7. Dziennik, pamiętnik, wspomnienia. Czyli małe odwołanie do punktu trzeciego. Tylko tym razem nie opisujesz wyjazdu, a monochromatyczną codzienność. To dopiero wyzwanie! Każdy dzień możesz przedstawić w inny, kreatywny sposób. Jedno słowo, zdanie, rysunek czy cytat. Lub zwyczajny tekst o tym za co jesteś dziś wdzięczny. Nie trać wspomnień i żyj pełną piersią każdym dniem! 8. Habit Tracker Habit tracker to śledzenie dobrych nawyków w postaci tabelki, koła, kwadracików czy nawet kolorowanki. Technika dowolna! Zmiany wprowadzane w naszym życiu są jego nieodłącznym elementem. Bez tego ani rusz. Samorozwój i dyscyplina w osiągnięciu celów – habit tracker pomoże! 9. Adresy, kontakty, telefony. Komórka wysiądzie. Komputer padnie. Internet ucieknie. I co? Trzeba było ważne dane wpisać do zeszytu! 10. Projekty, pomysły, marzenia Zapisuj to na co wpadniesz. Nie czekaj na odpowiedni moment – pisz wszystko co Ci przyjdzie do głowy! Kiedyś może z tego wykiełkować całkiem ciekawa idea. Specjalny zeszyt z burzą mózgu, z esencją pomysłów i marzeń zmieniających świat, ze szkicami i projektami . Twój indywidualny Pinterest. 11. Cytaty, złote myśli. Złote myśli wpadają do głowy niepostrzeżenie. I tak samo lubią uciekać. Nie pozwól im odpłynąć w otchłań zapomnienia! Zapisz to co uważasz za ważne. Nie ma znaczenia czy sam to wymyśliłeś, gdzieś usłyszałeś, a może przeczytałeś jakiś cytat w książce. Pielęgnuj to. Ja tak robię. 13. Wielkie i małe hobby To co Cię tworzy i określa. Twoje hobby i zainteresowania godnie zapełnią karty zeszytów. Rozwiązań zagospodarowywania zeszytów jest naprawdę wiele. Wszystko zależy od człowieka, który tworzy treść danego notesu i jego nowatorskich pomysłów! Co dopisałbyś do tej listy? Jak Ty zapełniasz swoje zeszyty? Pisz w komentarzu poniżej! Pssyt. Lubisz komary? Ja nienawidzę! Konsekwentnie, zapraszaj wszystkich do doświadczenia pisania na czymś innym, niż kartka w zeszycie. Ich kreatywności ci za to podziękuję. A Ty będziesz mogła coraz częściej obserwować, jak przyglądając się swojej pracy, przekręcają głowę w bok z kurde-ale-super-mi-to-wyszło spojrzeniem.
Każdy z nas zaczynał naukę pisania w podobny sposób. Rodzice albo nauczyciele rozpisywali nam wszystkie litery alfabetu, a my uczyliśmy się ich kształtów przepisując każdą literkę wiele razy. Dopiero później budowaliśmy z nich wyrazy. Mimo to nasze pisma różnią się między sobą. Zapiski niektórych osób są piękne, delikatne lub z charakterem, zdarzają się także przypadki, o których możemy powiedzieć, że “piszą jak kura pazurem”. Czy można nauczyć się ładnie pisać? Uważam, że tak. O tym będzie dzisiejszy wpis. Pismo odręczne, kaligrafia i hand lettering Na samym początku muszę podkreślić różnicę pomiędzy pismem odręcznym (naturalnym), a kaligrafią i hand letteringiem. Pismo naturalne to takie, którym piszemy wszystkie notatki. Nie staramy się go upiększać, ani też zmieniać podczas pisania. Indywidualny charakter pisma pojawia się pomiędzy 16 a 25 rokiem życia. Później następuje stabilizacja, a pisanie staje się czynnością naturalną i wyuczoną. Kaligrafia jest natomiast sztuką starannego i estetycznego pisma. Do 1960 roku kaligrafia była podstawowym przedmiotem w szkole, który doskonalił odręczne pismo, a także uczył cierpliwości i kształtował charakter. W tej technice do pisania używa się pióra lub specjalnego patyka i tuszu. Przeglądając notatki naszych dziadków lub pradziadków wyraźnie widać lata pracy nad tą techniką. Szkoda, że współcześnie w szkołach nie przywiązuje się aż tak dużej uwagi do pisma. Hand lettering przypomina bardziej malowanie lub rysowanie liter niż pisanie. W tym sposobie można zrobić szkic ołówkiem, a następnie poprawić go wybranym przyrządem np. markerem lub cienkopisem. W tej technice nie ma granic – można malować pędzlem, kreskować, a nawet wykropkowywać wzory liter. O ile dwóch ostatnich sposobów można się nauczyć, tak z pierwszym jest trochę trudniej. Odręczne pismo utrwalaliśmy przez lata, a na jego wygląd miało wpływ wiele czynników. W każdym znaku widać unikalny charakter, dlatego podobno można odkryć płeć autora, a nawet jego osobowość. Na samym początku odpowiedz sobie na pytanie co nie podoba Ci się w twoim piśmie. Zacznij od ogółu, a dopiero później skup się na szczegółach. Czy twoje pismo jest nieczytelne, jeśli tak to dlaczego? Czy problemem jest to, że piszesz za szybko? A może nierówno? Sprawdź które litery nie wychodzą dobrze, a także uwzględnij te ładne. Warto wcześniej wiedzieć w czym tkwi problem i na czym się skupić. Elementy, na które warto zwrócić uwagę: szybkość pisania: szybko, wolno, nacisk przy pisaniu: duży, mały, czytelność pisma: czytelne, nieczytelne, linia wiersza na gładkiej kartce: prosta, przypominająca łuk, opadająca lub idąca w górę, rozmiar liter: małe, duże, różnej wielkości, odstępy między słowami: małe, duże, pochyłość pisma: litery proste, pochylone w lewo lub prawo, kształt liter: okrągłe, ostre, pętle: szerokie, wąskie. 1. Przygotuj odpowiednie materiały Jako osoba leworęczna od razu czuję jakość papieru i przyborów do pisania. Najlepiej kiedy papier nie jest za bardzo śliski i nie za szorstki, musi być w sam raz, tak aby długopis poruszał się swobodnie. Nie używam długopisów, które się rozmazują, a wybieram te, które pozwalają na gładki ruch po papierze. U mnie najlepiej sprawdzają się cienkopisy i długopisy żelowe, które mają dosyć dużą grubość pisania (nawet do 0,5 mm). 2. Lekcja pisania Przygotuj zeszyt (najlepiej w kratkę) lub wydrukowaną kartkę papieru z liniami. Teraz przyszła pora na pisanie każdej litery alfabetu – możesz na to poświęcić nawet kilka stron. Ćwicz do momentu, aż uzyskasz zadowalający efekt i dopiero wtedy przejdź do kolejnej litery. Kiedy wypracujesz wszystkie kształty, to możesz przejść do pisania całych wyrazów. Nie spiesz się i staraj się robić to bardzo dokładnie. Skup także uwagę na stylu łączenia liter ze sobą. Dopiero wtedy możesz przyspieszyć. 3. Zbieraj inspiracje Stwórz teczkę z inspiracjami. Skąd je brać? Mogą to być notatki twojej koleżanki, stare pamiętniki, listy z pchlego targu, albo inspiracje znalezione w internecie. Obserwuj kształty i zwracaj uwagę na każdą literę – możesz przepisywać niektóre słowa. Bierz pod uwagę także style, które nie do końca Ci się podobają. Spróbuj je kopiować, a zauważysz, że niektóre litery mają ciekawe kształty, które można wykorzystać u siebie. Pamiętaj, że każdy z nas ma swój styl pisma, który czasem wcale nie jest brzydki, ale jest po prostu charakterystyczny. Od wielu osób słyszę, że moje pismo jest bardzo ładne, jednak ja podchodzę do tego bardziej krytycznie. Moim największym problemem jest robienie szybkich notatek, ponieważ wtedy moje pismo robi się tak nieczytelne, że czasami nie potrafię go odczytać. Dlatego postanowiłam zacząć ćwiczenia szybkiego pisania, a dodatkowo uczę się hand letteringu. Chętnie czytane wpisy na temat kreatywnego spędzania czasu: Jak nauczyć się rysować Jak zacząć bullet journal Kreatywne sposoby na nudę Jetem ciekawa jak oceniacie swoje pismo. Jest ładne, a może chcecie je poprawić?
4. Oznaczanie. Warto numerować sobie lekcje oraz podawać obok daty. W prosty sposób możemy wtedy stwierdzić, czy nie ma czegoś, czego nam brakuje, a ponadto sporo ułatwia to nauczycielowi przy ewentualnym sprawdzaniu zeszytu. 5. Wszelkie kartki muszą być wklejone.
Pół roku temu opowiedziałam na blogu o italiku, szkolnym piśmie popularnym w wielu krajach, a także opisałam pracę nad charakterem pisma mojego dziesięcioletniego syna. Czy przez minione sześć miesięcy Filip nauczył się ładniej pisać? Biję się w pierś – przegapiłam moment, kiedy pismo mojego dziecka z nieporadnych literek pierwszego etapu edukacji zmieniło się w nieczytelne bazgroły. Być może częściowo usprawiedliwia mnie brak reakcji ze strony nauczycieli, bo nigdy nie dostałam sygnału, że dziecko powinno popracować nad pismem. Trochę mnie to dziwi, bo filipowe hieroglify były trudne do rozszyfrowania. Jednak to przede wszystkim my, rodzice, powinniśmy byli zareagować wcześniej, czyli na etapie wczesnoszkolnym. Martwiłam się, że jego zeszyty wyglądają niechlujnie i zastanawiałam, jak pomóc dziecku pisać ładniej.  Artykuł o italiku i brzydkim piśmie Filipa Praca Filipa nad szkolną kursywą Systematyczną pracę w celu poprawy wyglądu pisma zaczęłam z Filipem w czwartej klasie. Założyłam mu zeszyt i dawałam do przepisania niedługie teksty. Bardzo nie lubił tych ćwiczeń, przede wszystkim dlatego, że w nowym roku szkolnym nastąpiło dość brutalne przejście z pierwszego etapu nauki bez ocen i bez wyodrębnionych przedmiotów do edukacji „na poważnie”. Pojawiły się klasówki, solidne prace domowe i nowi nauczyciele, czasem wymagający. Filipowi brakowało czasu do trenowania ładnego pisma, a kiedy próbował w szkole pisać według moich wskazówek – nie nadążał notować. Fiasko metody płynnego ruchu Zauważyłam też, że na pewne rzeczy jest za późno – nie wychodziło nam ani modyfikowanie liter tak, aby można je było płynniej łączyć, ani wplatanie do nauki wskazówek Austina Palmera czy Mary L. Champion. W napisanych przez nich podręcznikach są świetne ćwiczenia rozluźniające rękę, pomocne w pracy nad kursywą. Tyle, że Filip nie miał do nich cierpliwości. A ja nie chciałam zmienić naszych lekcji w przykry obowiązek. Bałam się, że naciskając, zniechęcę go do pisania odręcznego. Nie sprawdziła się nam niestety także metoda Juliana Brudzewskiego (o której pewnie napiszę więcej w przyszłości). Bazuje ona na tak zwanej koniczynie kaligraficznej pomagającej dzieciom odnaleźć rytm pisma odręcznego. Litery tworzy się wodząc piórem po kształcie przypominającym koniczynę. Wiele liter powstaje jednym płynnym gestem, bez odrywania pisadła od papieru. Jednak jest to krój pisma na tyle odmienny od elementarzowego (uczonego w pierwszej klasie), że Filipowi nie udało się pogodzić ćwiczeń praktycznych z codziennym pisaniem w szkole. Myślę, że ta metoda lepiej by zadziałała u młodszego dziecka. Eureka: italik! Fiasko pracy nad kursywą skłoniło mnie do szukania alternatywy dla Filipa. Uznałam, że w piątej klasie nauczyciele nie będą już naciskali na pisanie „jedynie słusznym” pismem szkolnym i postanowiłam pokazać mu italik. I to był strzał w dziesiątkę! Początkowe obawy Filipa przed zmianą zakodowanych kształtów liter minęły, kiedy zobaczył, że pisze mu się wygodniej. Zaproponowałam mu italikowy alfabet, ale cały czas podkreślałam, że sam decyduje, które litery łączyć i jaki ma być ich kształt. Początkowo ćwiczył w domu, potem odważył się przetestować nowy krój pisma w szkole. Okazało się, że jest wygodne i da się nim szybciej pisać niż kursywą. Jak Filip teraz pisze Pół roku po wprowadzeniu nowego stylu pisania, Filip posługuje się nim na co dzień. W tej chwili pismo bliższe jest printowi, niż italikowi, bo niewiele liter łączy. Jak widać powyżej, niektóre litery w środku wyrazów to wersaliki (wielkie litery). Twierdzi, że tak mu wygodniej pisać. 😉 Słowa wciąż nie chcą stać w równym rządku, ale notatki wyglądają schludniej i można je bez problemu odczytać. Ba, dostał już dwie piątki „za zeszyt”. Z nowym pismem czuje się doroślejszy, widać że mu się ono podoba. A ja jestem z niego bardzo dumna! Jak pomóc dziecku pisać ładniej  od najmłodszych lat ćwicz sprawność ruchową dłoni, czyli małą motorykę. Zachęcaj dziecko do lepienia plasteliną, malowania (palcami i pędzelkiem), rysowania, kolorowania, wycinania nożyczkami  kupuj wyprofilowane pisadła specjalnie stworzone do nauki pisania  trzymaj rękę na pulsie, kiedy dziecko zaczyna pisać – pilnuj, aby prawidłowo trzymało ołówek czy kredkę (pomocne mogą być specjalne nakładki korygujące chwyt, zakładane na palce lub na pisadło)  zachęcaj do pisania różnymi przyborami – szczególnie polecam ołówek i pióro wieczne. Uwierz mi, naprawdę nie jest wszystko jedno, czym się pisze!  w młodszych klasach działaj od razu, kiedy zaniepokoi Cię wygląd pisma dziecka – porozmawiaj z nauczycielem, pracuj z dzieckiem nad motoryką. Jeśli jakaś litera jest dla dziecka wyjątkowo trudna, poćwiczcie ją razem, także w połączeniach. Zainteresuj się wspomnianą wyżej metodą płynnego ruchu  w starszych klasach pokaż dziecku, że nie musi już pisać kursywą, czyli pismem, w którym wszystkie litery łączą się ze sobą. Zaproponuj półkursywę (italik) czy wręcz drukowane pismo ręczne, print  zachęć do kaligrafii. Niekoniecznie do nauki klasycznych krojów, po prostu niech pisze elastyczną stalówką lub brush penem. Świadome kreślenie liter, skupienie się nie na treści (jak to bywa zazwyczaj), a na formie może pomóc w pracy nad urodą pisma  Wskazówki, jak poprawić charakter pisma znajdziesz także tutaj. Powodzenia! Uwaga, podręcznik i zeszyty ćwiczeń „Italik. Pisz ładniej” kupisz w sklepie KLEKSOGRAFIA (klik!)!!! Dzięki mojej książce pomożesz swojemu dziecku pisać ładniej.
Jedyna zasada brush letteringu mówi, że wszystko, co rysujemy „w dół”, ma być nakreślone grubą kreską, a to, co „w górę” – cienką. Na początek zróbmy kilka prób ołówkiem. Wykorzystamy kartę pracy numer 1. Kreska w dół – mocno dociśnij grafit do papieru. Kreska w górę – nie dociskaj. I tak cały czas.
Pisania można się nauczyć. I nie mówię tutaj o kaligrafowaniu liter w zeszycie w trzy linie, ale o twórczym pisaniu z pełną świadomością. Możesz się tego nauczyć. To jest żeby pisać trzeba czytać. Nie ma innego wyjścia. Oprócz czytania ulubionych książek i podpatrywania jak są napisane, polecam ci przeczytać kilka poradników o tym jak pisać. To książki, które sama przeczytałam i polecam z czystym sumieniem1. „Magia słów. Jak pisać teksty, które porwą tłumy” Joanna Wrycza–Bekier – zachwyciła mnie swoją prostotą i językiem. Poradnik napisany jak powieść przemawiał do mnie z każdej strony. Nie żałuje ani złotówki wydanej na tę książkę. W pierwszej chwili, kartkując spis treści poczułam się jak w szkole. Czasowniki modalne, strona bierna? Lekcja Fleminga czy Hemingwaya odstraszały od zerknięcia do treści książki. Cieszę się, że zaryzykowałam i nie poddałam się strachom. Książka napisana jest jasnym i prostym językiem. Po kolei wyjaśnia najważniejsze zagadnienia jak pisać, a wszystko poparte jest przykładem. Asia porwała mnie swoją opowieścią o pisaniu i spowodowała, że chciałam pisać tak jak ona. Dla mnie to kopalnia wiedzy i podstawa pisania. Po przeczytaniu książki bardzo chciała wybrać się na warsztaty prowadzone przez Asię. Dokładnie rok temu spełniłam to marzenie. Tych kilka spotkań z autorką potwierdziło moje odczucia. „Magia słów…” powinna znaleźć się w każdej biblioteczce osoby piszącej. Asia uświadomiła mi też coś bardzo ważnego:„Jeśli zajmujesz się pisaniem, to jesteś pisarzem.”Niby oczywiste, ale nie dla każdego piszącego. Joanan Wrycza – Bekier prowadzi też bloga „Jak pisać pamiętnik rzemieślnika” Stefan King – tego autora znają wszyscy. Ma na swoim pisarskim koncie całkiem pokaźną liczbę książek, na których podstawie powstają filmy i seriale. Ostatnio oglądałam serial „Castle Rock”, który jest luźną adaptacją powieści Kinga. Serial mroczny i wciągający. Fani twórczości Kinga na pewno znajdą w nim wiele wątków z jego książek. Ale nie o nim chciałam razem autor nie stworzył horroru, ale opisał swoją pisarką drogę, pokazał jak dorastał do pisania. Z pierwszej części dowiesz się jak powstawały pierwsze opowiadania i książki. King wspomina o ciemnych stronach swojego życia, o niełatwym dzieciństwie, o uzależnieniu od alkoholu, narkotyków i o rodzinie. Druga cześć jest poradnikiem, ale bez ćwiczeń. Autor opisuje jak on pisze. Co jest dla niego ważne w procesie twórczym i jak dokonuje poprawek skończonych tekstów. Z całej książki zapamiętałam przesłanie„Dużo czytać i dużo pisać. Nie da się tego uniknąć. Nie istnieje droga na skróty.”„Jak pisać…” jest cenną lekturą napisaną przez praktyka, a jeżeli to cię nie przekonuje, to warto ją przeczytać z ciekawości i poznać szczegóły życia „Autentyczność przyciąga” Anna Piwowarska – to książka typowo poradnikowa. Oprócz cennej wiedzy na temat tego co sprawia, że pisanie jest autentyczne, znajduje się w niej 40 ćwiczeń , które pomagają wdrożyć wiedzę w czyny. Najbardziej skorzystałam na rozdziałach poświęconych: jak pisać o sobie. To temat z którym ostatnio musiałam się zmierzyć. Wiem, że jest to ważne i potrzebne, wiem że bez tego sprzedawanie czegokolwiek w internecie mija się z celem. Wiem, że ważne jest żeby czytelnicy mnie poznali, ale pisanie o sobie jest dla mnie najtrudniejszą rzeczą do napisania. Moja koleżanka woli pisać powieść niż bio. I ja ma podobnie. Dzięki Ani Piwowarskiej wiem jak to dobrze robić co jest już bardzo pomoce. Oprócz cennej wiedzy jak pisać o sobie z książki zapamiętam jeszcze jedną ważną lekcje:„…nie ma takiej kosmicznej możliwości, byśmy spodobali się wszystkim”.W końcu nie jestem zupą pomidorową 😉4. „Narratologia” Paweł Tkaczyk – ta książka to mój najnowszy nabytek i już żałuję, że kupiłam ja dopiero teraz. Po pierwsze zachwyciła mnie swoim wydaniem. Wiem, że nie ocenia się książki po okładce, ale dla mnie ma to znaczenia. Po prostu lubię ładne rzeczy. A ta książka jest ładnie wydana. Ma piękną minimalistyczna okładkę z czarnym drukiem, a w środku gruby, gładki papier, przyjemny w dotyku. Piękno książki dopełnia jej treść. To historia opowieści napisana w wciągający sposób. Ale oprócz tego, że poznasz historię powstawania opowieści, dowiesz się krok po kroku jak stworzyć własną, dobrą opowieść. Krótkie rozdziały, sama esencja, a to wszystko poparte zakończenie polecam ci jeszcze książkę „Wielka magia” Elizabeth Gilbert – poświęciłam jej osobny wpis. To książka dla wszystkich, którzy chcą żyć wymienione książki mam w wersji papierowej. I każda z nich zawiera sporo moich notatek, zakreśleń i zaznaczeń. Często do nich książek o tym jak pisać bardzo pomaga w tworzeniu tekstów. Tak jak branie udziału w kursach kreatywnego pisania. Ale pamiętaj, że wiedzę trzeba utrwalać i ćwiczyć nabyte umiejętności. Inaczej zanikają. Czytaj i pisz.
Pani Swojego Czasu - Organizacja, Zarządzanie Czasem i Planowanie. 2022-11-23 - Chcesz się nauczyć ładnie pisać? A może poszukujesz ćwiczeń i szablonów do kaligrafii? Na tej tablicy znajdziesz pomysły, alfabety a takie artykuły piśmiennicze które Ci w tym pomogą! Zobacz więcej pomysłów na temat szablony, pisanie, alfabet.
Autor maj 1, 2020 Wszystkie , Porady 1 Komentarzy Obecnie większość rzeczy piszemy z wykorzystaniem komputera. Zdarzają się jednak sytuacje, w których musimy zapisać coś odręcznie. Piękne pismo jest naszą wizytówką, dlatego trzeba się go uczyć od najmłodszych lat. Jednakże nigdy nie jest zbyt późno na naukę kaligrafii - w dorosłym wieku wiąże się to jednak ze zmianą utrwalonych przez lata nawyków. Skoro pismo świadczy o nas samych, to jak ładnie pisać? Co będzie nam potrzebne do nauki pięknego pisania? Zanim przystąpimy do nauki kaligrafii musimy upewnić się, że posiadamy do tego wszystko to, co niezbędne. Nie wystarczy jakikolwiek długopis i kartka - musimy mieć pewność, że mamy dobrej jakości narzędzia. Papier nie powinien być ani za śliski, ani za szorstki. Na początek wybierzmy raczej zeszyt w kratkę, które ułatwia utrzymanie stałej wielkości liter oraz trzymanie się w linii. Jeśli chodzi o długopis, to warto wydać na niego nieco więcej pieniędzy - musi on gładko przesuwać się po kartce i nie rozmazywać. Świetnym tego przykładem są długopisy Parker, które dodatkowo cieszą się bardzo dobrą wydajnością. Jeśli jesteś leworęczny, to poszukaj długopisu przystosowanego do swoich potrzeb - w sklepach bez trudu znajdziesz tego typu produkty. Odpowiednie narzędzie nie będą jednak wystarczające, jeśli nie będziemy mieć właściwego miejsca do nauki. Kluczowym jego elementem jest biurko. Powinniśmy przyjmować przy nim wygodną pozycję, a wysokość blatu ma umożliwiać nam właściwe ułożenie nadgarstka. Jak ładnie pisać, czyli kilka słów o zasadach Jeśli wszystko jest gotowe, to możemy przystąpić do nauki kaligrafii. W tym względzie dzieci mają ogromną przewagę nad dorosłymi, ponieważ u nich odbywa się ona niejako automatycznie. Wszystkie ich ćwiczenia zmierzają do wypracowania pierwotnego, pięknego pisma. Dorośli chcący nauczyć się kaligrafii, są zmuszeni do zmiany dotychczasowego stylu, który był utrwalany przez wiele lat. Z tego względu ich nauka przebiega nieco wolniej, co wcale nie znaczy, że nie jest ona możliwa - wystarczy odrobina motywacji. Na początek musisz znaleźć wzór, czyli pismo, które Ci się podoba i do którego będziesz dążyć. Najpierw spróbuj powoli odwzorowywać poszczególne znaki - niespiesznie i dokładnie. Po pewnym czasie zauważysz, że czynność się automatyzuje i staje się Twoim nawykiem. Za jakiś czas wzór nie będzie Ci potrzebny. Nauka kaligrafii wymaga czasu i cierpliwości. Ucząc się pisania kolejnych liter pamiętaj, aby przechodzić do kolejnej dopiero wtedy, gdy poprzednia jest już dobrze przyswojona. Dopiero po wyćwiczeniu całego alfabetu, zacznij pisać wyrazy. Pamiętaj przy tym również o łączeniu ze sobą poszczególnych znaków. Nie spiesz się, a zauważysz efekty. Jeśli wybrany przez Ciebie wzór okazuje się zbyt trudny, spróbuj go uprościć. W końcu ma to być Twój indywidualny, nowy charakter pisma. Piękne pismo jest efektem długotrwałego ćwiczenia. Oczywiście, są osoby którym przychodzi to szybciej i łatwiej, jednak w większości przypadków kaligrafia to długie godziny spędzone nad zeszytem z długopisem w dłoni. Nie zniechęcaj się, jeśli początki nie są tak łatwe, jak to sobie wyobrażałeś. Nie bez powodu mówi się, że "praktyka czyni mistrza". To od Twojego zaangażowania zależy, czy Twoja nową wizytówką stanie się ładne i staranne pismo. Gdy przyswoisz cały alfabet i będziesz już powoli pisać wyrazy, to w dalszym ciągu nie rezygnuj z ćwiczeń. Spróbuj przepisywać fragmenty książek czy gazet i dąż do jak najlepszego zautomatyzowania pracy nadgarstka. W ten sposób nie będziesz musiał za jakiś czas myśleć o ładnym pisaniu - stanie się ono całkowicie naturalną czynnością. Powiązane produkty 4V8dzt.
  • p19517m1ub.pages.dev/10
  • p19517m1ub.pages.dev/70
  • p19517m1ub.pages.dev/89
  • p19517m1ub.pages.dev/25
  • p19517m1ub.pages.dev/44
  • p19517m1ub.pages.dev/1
  • p19517m1ub.pages.dev/39
  • p19517m1ub.pages.dev/22
  • jak ładnie pisać w zeszycie